40-plussers en sociale media. We kennen allemaal wel zo’n 40-plusser. De “hoe moet ik dit nou doen” of de “hoe krijg ik dit nou weg”? is een veelgehoorde vraag bij mij thuis. Wij als hippe tieners of twentysomething’s kampen vaak met een facepalm-momentje, maar helpen onze geliefde moeders, vaders, tantes, of zelfs oma’s toch een handje op weg. Want ze doen ten slotte zo hun best om bij te blijven. En stiekem is het eigenlijk ook wel hilarisch. Hier een rijtje met de 40-plus struggles van mijn omgeving:

1. Incompleet posten. Moeders zette met haar eerste facebook ervaring op haar pagina dat ze getrouwd was. Maar vergat erbij te zetten dat dit al vijfentwintig jaar geleden was… Gevolg was de felicitaties van geinende vrienden of familieleden die al langer facebook gebruikten. Gelukkig kon ze er naderhand zelf ook om lachen.
2. Paniek als er iets misgaat. Leuk voorbeeld is bovenstaand punt. Voordat we erom konden lachen brak eerst het zweet uit. “Ooooh nu denken de mensen dat… Help, hippe tienerdochter! Hoe krijg ik dit weg?!”
3. De snelheid van reageren. Standaard twee dagen nadat ik gepost heb krijg ik een reactie van mijn moeder. Bijvoorbeeld: “Leuk dagje bergbeklimmen vandaag!” – 2 dagen later – “Oh dat is spannend. Kijk je wel uit?” Lief bedoeld, maar béétje laat.
4. Maar ze reageren wel ál-tijd. Geen post zonder een reactie van familielid. Ahw.
5. Véél likes. Zeventig vakantiefoto’s uploaden en de volgende ochtend (of nog een dag later) zeventig meldingen van de zeventig likes van je moeder ontvangen… Elke foto apart natuurlijk. Plus de meldingen van de reacties (ook allemaal apart) er nog bij. Zucht.
6. Meerdere reacties. Wat betreft reageren gaat dat altijd in delen. Standaard twee reacties of meer. Weer even het bergbeklim-voorbeeld: “oh sorry, dat was gister al” – enter – “Was het leuk? En kon je het een beetje?” Waarom-kan-dat-nou-niet-in-één-keer?!
7. Aanmelden voor events is een beetje ingewikkeld. Mijn lieve tante meldde zich aan voor een evenement. Waar eigenlijk haar dochter heen ging. Toen wij vroegen of ze serieus van plan was te gaan was het antwoord: “Oh! Ik wilde eigenlijk gewoon op ‘vind ik leuk’ drukken! Wil jij me even afmelden?” En daar was de paniek van punt 2 weer. Wij hebben ons in ieder geval een breuk gelachen.
8. Locatieweergave vindt 40-plus wel een beetje eng. Daar was de vraag of ik wist dat op Facebook stond dat ik in A’dam was. Of de vraag of mijn GPS soms aanstond waardoor dat op Facebook verscheen. “Hoe weet Facebook dat nou? Stond jouw GPS aan?” Nee ma, dat vul ik zelf in… GPS kent toch ook niet de persoon met wie ik die avond ben?
9. De ‘wist jij dat’- vraag in het algemeen. Wist jij dat er een google-maps plaatje bij die Amsterdam-post staat? Wist jij dat er een heel filmpje bij die post over die bioscoopfilm staat? Yep. Dat doen we allemaal zelf. Dat komt echt niet uit ‘the cloud’ vallen.
10. Taggen en liken vindt 40-plus saai. “Verwacht ik een leuke reactie als ik een melding krijg, is het een like! Zo saai” Tsja.. that’s what social media is about…
11. Ze liken daarom ook niet terug als je ze tagt. En dat vinden wij dan weer saai.
12. Foto’s. Moeders uploadde meerdere foto’s van een dagje uit. Los van elkaar. Gevolg: je halve nieuwsoverzicht bestond uit het grote nieuws dat je moeder weer een nieuwe foto had gedeeld. En vervolgens niet snappen waaróm dat gebeurt. “Ik druk toch gewoon op toevoegen?” Ja. In een nieuwe status…
13. Lieve, slijmerige, meelijwekkende plaatjes met een quote erin, of waarschuwingen van de politie… die verschijnen in je feed omdat je familie ze deelt.
14. Of felicitaties met plaatjes. Ook alleen van en naar 40-plus.
15. Jouw vrienden. Opeens heeft je vader of moeder contact met jouw vrienden! Wat zij op hún beurt weer supergrappig vinden.

Gelukkig kunnen we er heel vaak, heel hard om lachen. En het heeft wel wat dat onze fam zo hip wil zijn, toch? En hoewel we soms samen met hen door de grond willen zakken: het is altijd, maar dan ook altijd, allemaal goed bedoeld. 😉

Bron afbeelding: http://www.beeldvang.nl/site/author/sjoerd/