?>

Mijn laatste dagen op het dorp

by donderdag, januari 14, 2016

Wat is het toch spannend allemaal. Ik besef helemaal nog niet dat ik écht voor zo’n lange tijd wegga. Zoveel succeswensen en aardige berichtjes. Zoveel voorbereidingen. Ik houd het allemaal niet meer bij. Alles moet daarom op papier. “Ma, schrijf het maar op, want ik voel me net zwanger!”, riep ik van de week.  

Nou is het allemaal niet vanzelf gegaan en nog steeds zijn er nog dingen onzeker. Last minute vluchten boeken tegen torenhoge kosten, OV-vergoedingen die je denkt te hebben en dan weer niet, alsnog een nieuw vak erbij moeten nemen, een inbox die overstroomt sinds maandag, een pick up-service waar ik niets van hoor, het feit dat ik een toestemmingsbrief moet schrijven voor het ophalen van mijn sleutel, verzoeken tot het invullen van toetsen, die dan 50 minuten in beslag blijkt te nemen, heen en weer gerace tussen action, deen, vomar… en ik wil nog even naar de kapster, de fysio en moet helaas ook op de valreep condoleren bij familie. Mijn papierwinkel ligt overal door het huis. Ik heb een checklistje op mijn slaapkamer, in mijn laptop en in mijn telefoon. En ze zijn allemaal belangrijk.

Geen pijl te trekken op mijn humeur
Dinsdag had ik een supergezellige laatste werkdag. Collega’s namen afscheid, maar ook klanten wensten me al het goeds. Die avond ging ik voor de laatste keer naar de dijk voor een wijntje. Maar woensdag ging ik half huilend, tierend de deur uit naar mijn laatste training, want “Het was me niet gegund” en “Waarom moest het mij nou allemaal weer tegenzitten?”… en nu is het donderdag en was ik vroeg uit de veren. Want weet je? Opgeven is geen optie. Hier blijven ook niet. En studievertraging ook niet. Dus, na even dramaschoppen, zetten we de trip gewoon weer door. Stemmingswisselingen, grijze haren, oplopende emoties, maar ach… Het is het vast allemaal waard. Als ik daar straks gesetteld ben, ben ik alle stress weer vergeten. Hoop ik.

Liefde en dank
Naast het feit dat alle praktische zaken met veel hobbels verliepen, was het op sociaal gebied een heel leuke week. Een etentje met collega’s vorige week, incl. cadeautjes. Een verrassing op mijn laatste stagedag. Een geslaagd avondje bij mij thuis. Leuke laatste dagen met mijn team. Supergezellige laatste werkdagen en trainingen. Een prachtige bos bloemen. Tel daar de chocola, dozen van rituals, cadeaubonnen, lieve kaarten bij op, en je kunt concluderen dat hartstikke verwend ben. En ik voel me ontzettend geliefd. Ik kan mijn dankbaarheid naar jullie allemaal niet omschrijven.

Lots of love and many thanks from Sweden!

No Comments Yet.

What do you think?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *