Ken je dat? Zo’n dag of zo’n week dat alles misgaat. Ik wel: deze week. Geheel. En het is nog maar donderdag! Ik wil niet weten wat me allemaal nog te wachten staat.

Maandag kreeg ik de zinderende mededeling dat mijn aanmelding om een halfjaar in het buitenland te studeren niet goedgekeurd is. En dat na maanden wachten. Bellen, mailen, appen, stressen en onzekerheid. Dinsdag kreeg ik te horen dat het wél nog kon, maar dat ik de volledige aanmeldprocedure opnieuw door moet. Dat houdt in: over zes weken moet ik in het buitenland zitten en ik heb geen ticket, geen huis, geen erasmusbeurs, geen uitwonende beurs… Technisch gezien heb ik niet eens een school, want ik moet weer opnieuw een keuze maken uit het vakkenaanbod. En wat had ik voordat deze week begon? Interessante vakken.

Japans
Toen kreeg ik eindelijk het nieuwe vakkenaanbod toegestuurd: Japans… Chinees… Kunst…. Geografie… Oh! En journalistiek! Daar was licht aan het eind van de tunnel. Een paar uur later was elk vak wat nog enigszins mijn interesse kon vangen, gecanceld. ‘Hoe was het mogelijk?’, vroeg ik me af. Nu is het weer afwachten op een verlossend mailtje.

Toch blijft de dag van vertrek dichterbij komen. Dus ook het moment van het inleveren van ál mijn schoolverslagen. En dat zijn er nogal wat. Twee dagen keek ik voor me uit. Twee dagen haalde ik mijn laptop open om een begin te maken. Twee dagen sloeg ik hem weer dicht. Frustrerender kan niet.

Geen slaap, geen tijd
Uiteindelijk leverde ik twee nachten slaap in (omdat ik daar zo goed tegen kan *kuch*). Eentje om poging te doen tot een evenwichtige keuze van vakken. Eentje om een to do-list van mijn huidige schoolactiviteiten te maken. Ik werd er niet vrolijker op.

In dit soort situaties is het ook altijd fijn als je e-mail zonder enige aanleiding het loodje legt. Gelukkig heb ik nog mail op mijn nieuwe telefoon…

En er kwam deze week een telefoonhoesje voor mijn gloednieuwe telefoon binnen! Leuk! O nee, productiefout of iets anders onzinnigs. Hij paste in ieder geval… niet. Dus een klachtenbriefje schrijven, gewoon, omdat ik daar tijd voor heb.

Dag interviews
Leuke van een nieuwe telefoon is altijd om je bestanden veilig over te zetten. Neurotisch als ik ben, checkte ik mijn volledige oude telefoon. Elk mogelijk mapje bekeek ik voordat ik het kaartje formatteerde (want ik ga hem weggeven). Behalve eentje. Spraakopnames. Ja, wie denkt daar nou aan?! Nou voor een journalist in spe is dat eigenlijk het hele leven. En de opnames van mijn interviews stonden daar. Niet meer dus. Zeg maar ‘dag interviews’.

It hurts 
Potje volleyballen, denk je dan. Even verstand op nul en frustratie tegen een bal aan slaan. Helaas. Het ongeslagen team in de competitie, mijn team, verloor deze week. Sinds september hadden wij nog geen wedstrijd verloren. Tot deze week.

Dan hebben we het nog niet gehad over de keiharde vloer in de sporthal waar ik ongelukkig op terecht kwam in de wanhoop die wedstrijd te redden. Of over de bal die mijn teamgenootje in mijn oog gooide de dag erna. Geloof me: it’s hurts like hell.

Geheugenverlies
Niet één keer, maar twee keer (toch tijd over) moest ik deze week bij de fysio staan om 7 uur ’s morgens. 7 uur ’s morgens! (Ben toch al lekker fris) Daardoor stond ook mijn fiets twee keer bij een andere bushalte dan gebruikelijk. Twee keer deze week vergat ik hem. En toen ik hem ophaalde, was mijn band lek. Lopend naar huis. Koud. Oh, en mijn sjaal ligt nog op mijn werk. Ook vergeten.

Bijna gekookte slak
De combinatie van niet terugmailende cooördinatoren van verschillende scholen, vragenstellende ouders, vertraagde treinen, weinig slaap, een 40-urige werkweek, een volle agenda en slechte koffie op kantoor creeërt een uiterst opvliegende, maar apathische versie van mezelf. Ik ben een soort tikkende tijdbom, met de energie van een slak die op het punt staat gekookt te worden. Misschien beter voor jullie om me uiterst voorzichtig te benaderen. Ík ga in ieder geval naar bed, zonder intenties om eruit te komen en maak mijn borst nat voor de rest van de week.

Enjoy your weekend! X

Bron afbeelding: www.nutrition411.com