?>

Het chronisch koude voeten-virus

by zaterdag, oktober 8, 2016

Vol enthousiasme plof ik uit school in de bank neer, met mijn schoenen nog aan. Ik voerde een gesprek met mijn zus, totdat ik merkte dat ze haar aandacht verloor. Ze trekt een wenkbrauw op. “Wat heb JIJ nou aan?’’

Bumperkleven, liegen, afgekoeld eten, een lege wc-rol, vuilnisbak zonder zak… Ik kan nog wel even doorgaan met de dingen waar ik een hekel aan heb. Maar er is er eentje die deze allemaal overheerst: kou. Ik lijd aan het chronisch koude voeten-virus. Dat houdt in dat mijn voeten niet meer op temperatuur komen, zodra het Nederlandse klimaat onder de 15 graden zakt. En sinds de maand oktober is aangebroken, is het feest zo ver.

Van oma geërfd
Vandaar dat ik regelmatig (lees: bijna dagelijks) twee paar sokken draag. Zo ook die dag van dat gesprek met mijn zus. Er stak een randje wollen, van mijn oma geërfde-sok boven mijn sneaker uit. Ik had toch wel zeker mijn best gedaan de sok te verbergen, maar aan het oog van Zus Dwangneurose ontgaat niets. “Wat heb JIJ nou aan?!’’ Ik verwacht dat ze lachte omdat ze eigenlijk het antwoord al wist. “Ja, uh, ’t is koud!’’, antwoord ik, me afvragend hoe lang dat randje al te zien was.

Sociale opinie
Hoewel Nederland in september de 33 graden nog aantikte, denderde het razendsnel naar beneden zodra de pepernoten in de winkels verschenen. Koukleum zijn is een tough job in die periode. Twee keer per dag mijn voeten onder de hete kraan. De warme lucht in de auto niet op de ramen, maar op de pedalen. Steeds thee zetten. Al die lagen aantrekken…  Ik heb mijn in Zweden gekochte Laplandproof joggingpak alweer tevoorschijn getoverd, en ook de wollen sokken en mijn sjaal. Ik heb mijn eerste warme chocomel (in openbare ruimte) durven te bestellen. Dan moet ik nog bekennen dat ik eigenlijk mijn zomerjas wil inruilen voor mijn winterjas, maar gezien de sociale opinie (en die van Zus Dwangneurose) durf ik dat nog niet aan.

Lange winter in het verschiet 
Je kan dus wel concluderen dat ik niet zo gek ben op de winter. En eigenlijk is het nog niet eens zo ver, want het is pas oktober! “Gezellig bij de kachel met thee”, vinden sommigen. Ja, nadat je een uur door de sneeuw hebt lopen ploeteren zeker? Of na het wachten van een halfuur bij de bushalte in de frisse herfstbries. Nee, niet voor mij weggelegd. Toch hoort het erbij als je in Nederland woont. En gezien ik niet de tijd heb om een lange vakantie naar een zonnig oord te boeken, reken ik wel op mijn wollen oma-sokken. Laat Zuslief me me maar uitlachen.

kat-koude-voeten-rosanne-blog

 

 

 

No Comments Yet.

What do you think?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *